-
1 sprawować się
несов.1) вести́ себя́2) (o mechanizmach, maszynach itp.) рабо́тать, де́йствоватьSyn: -
2 sprawować\ się
несов. 1. вести себя;2. (о mechanizmach, maszynach itp.) работать, действовать+1. zachowywać się 2. działać, funkcjonować
-
3 spisywać się
показывать себя, проявлять себя, работать безупречноnawiązywać korespondencję списываться (устанавливать связь)zwalniać się (z załogi) списываться (увольняться с корабля)* * *несов.1) пока́зывать (проявля́ть) себя́jak spisujesz się w szkole? — как твои́ дела́ (успе́хи) в шко́ле?; ср. spisać się
2) (o miechanizmie, urządzeniu itp.) разг. рабо́тать, де́йствоватьsilnik spisuje się znakomicie — мото́р рабо́тает безотка́зно (отли́чно)
Syn: -
4 spisywać\ się
spis|ywać sięнесов. 1. показывать (проявлять) себя;jak \spisywać\ sięujesz się w szkole? как твой дела (успехи) в школе?; ср. spisać się; 2. (о miecha-nizmie, urządzeniu itp.} разг. работать, действовать;silnik \spisywać\ sięuje się znakomicie мотор работает безотказно (отлично)
+ sprawować się -
5 zachowywać się
-
6 zachowywać\ się
несов. 1. сохраняться, сберегаться;2. вести себя, поступать; ср. zachować się+2. postępować, sprawować się
-
7 führen
führen vt Person, Ehe, Leben, Betrieb, Geschäfte, Gespräch, Haushalt, Verhandlungen, Buch usw <po>prowadzić; Touristen oprowadzać <- dzić> ( im Schloss po zamku); Aufsicht sprawować; ( steuern, verantwortlich lenken) kierować ( Auto autem; Firma firmą); Titel, Waren mieć, posiadać;was führt Sie hierher? co pana tu sprowadza?;jemanden auf die richtige Spur führen naprowadzać <- dzić> k-o na właściwy ślad;in einer Liste geführt werden znajdować się na liście;mit sich führen mieć przy sobie; vi Weg prowadzić (nach, zu do G; durch przez A); (in Führung liegen) przodować, prowadzić (a SPORT mit 1:0 jeden do zera);das führt zu nichts to do niczego nie doprowadzi;vr sich führen sprawować się ( gut dobrze) -
8 betragen
-
9 rząd
сущ.• градус• звание• картотека• направление• очередь• правительство• правление• ранг• ряд• скоросшиватель• степень• ступень• управление• файл• хвост• чин• шеренга* * *%1 ♂, Р. rzędu 1. ряд;\rząd domów ряд домов; \rząd samochodów ряд (вереница) автомобилей;
ustawić się w rzędy встать (построиться) рядами;2. разряд, категория ž; wyższego rzędu высшей категории; 3. биол. отряд; 4. ист. конская сбруя; 5. мат.: а) класс;\rząd jedności класс единиц;
б) порядок;● z rzędu подряд; kilka dni z rzędu несколько дней подряд; w pierwszym rzędzie разг. в первую очередь, прежде всего\rząd tymczasowy временное правительство; zmiana \rządu смена правительства; utworzyć \rząd сформировать правительство;
2. \rządу мн. правление n, власть ž;objąć \rządу взять власть в свой руки, прийти к власти; sprawować \rządу управлять, править, находиться у власти;
za \rządów... в период (во время) правления...;● składnia (związek) \rządu грам. управление; sprawować \rządy dusz быть властителем дум
* * *I м, P rzędu1) рядrząd domów — ряд домо́в
rząd samochodów — ряд (верени́ца) автомоби́лей
ustawić się w rzędy — встать (постро́иться) ряда́ми
2) разря́д, катего́рия żwyższego rzędu — вы́сшей катего́рии
3) биол. отря́д4) ист. ко́нская сбру́я5) мат.:а) классrząd jedności — класс едини́ц
б) поря́док•- z rzędu- w pierwszym rzędzie II м, P rządu1) прави́тельство nrząd tymczasowy — вре́менное прави́тельство
zmiana rządu — сме́на прави́тельства
utworzyć rząd — сформирова́ть прави́тельство
2) rządy мн правле́ние n, власть żobjąć rządy — взять власть в свои́ ру́ки, прийти́ к вла́сти
sprawować rządy — управля́ть, пра́вить, находи́ться у вла́сти
za rządów... — в пери́од (во вре́мя) правле́ния...
•- związek rządu
- sprawować rządy dusz -
10 ausüben
-
11 versehen
-
12 wahrnehmen
См. также в других словарях:
sprawować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zachowywać się, postępować, działać w określony sposób; prowadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawować się źle, dobrze, grzecznie. Samochód sprawuje się dobrze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawować — ndk IV, sprawuję, sprawujesz, sprawuj, sprawowaćował, sprawowaćowany «spełniać obowiązki, wykonywać zadania wynikające z zajmowanego stanowiska, wykonywanego zawodu itp.; pełnić jakąś funkcję» Sprawować władzę, rządy, nadzór, kontrolę. Sprawować… … Słownik języka polskiego
prowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić nawzajem jeden drugiego; iść, trzymając się wzajemnie, podtrzymując jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwóch pijanych prowadziło się środkiem jezdni. Po promenadzie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zachowywać się – zachować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przetrwać, przechować się przez jakiś czas; ocaleć od zniszczenia, zapomnienia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zachowały się jakieś pamiątki po nim? Tego typu relikty zachowują się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rządzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę u siebie; rządzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasta rządziły się samodzielnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opiekować się — ndk IV, opiekować siękuję się, opiekować siękujesz się, opiekować siękuj się, opiekować sięował się «sprawować opiekę nad kimś, nad czymś, troszczyć się, dbać o kogoś, o coś; zajmować się kimś, czymś» Opiekować się dziećmi, chorymi. Opiekować się … Słownik języka polskiego
opiekować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, opiekować siękuję się, opiekować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} troskliwie zajmować się kimś, dbać o kogoś, coś; pilnować, doglądać kogoś lub czegoś; sprawować opiekę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opiekować się pacjentami … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
sprawowanie — n I 1. rzecz. od sprawować. 2. to samo, co sprawowanie się Mieć piątkę ze sprawowania. Wzorowe, nienaganne sprawowanie. sprawowanie się rzecz. od sprawować się … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
postępować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, postępowaćpuję, postępowaćpuje {{/stl 8}}– postąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, postępowaćpię, postępowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc krok za krokiem, posuwać się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień